Ik kan niet zeggen dat ik ergens beter in ben geworden tijdens deze pandemie, behalve in eten. Ik heb geen hobby opgepikt, mijn huis is nog steeds een stabiele wanorde, ik spreek nog steeds geen Spaans.
Afhalen of bestellen deed ik al niet vaak en hoe graag ik de horeca ook wil steunen, doe ik het alleen als ik ziek of lamlendig ben. De hoeveelheid pakketjes en plastic doosjes die dan worden afgeleverd, maakt me moedeloos. Als schrijver weet ik dat er een tekort is in de papierindustrie. Er is een lange wachtrij op het printen van romans. Als ik eten bestel, weet ik precies waar dat door komt. En als je pech hebt, komt je eten in styrofoam. Dat geluid van een lepel die tegen zo’n warmhoudbak schraapt, zit in dezelfde nare categorie als nagels over een krijtbord.
Wat ik wel heb gedaan: ik ben meer naar buiten gegaan. En wat ik dan deed: wandelen en eten. Zo weet ik inmiddels dat het Kaashuis in Blijdorp de koffie precies zo zet als ik hem wil, niet te bitter of te zuur, met bonen van Man Met Bril. Zo is het beter foeteren op de overheid en de schier oneindige missers die ze maakt.
Inmiddels weet ik dat het Vroesenpaviljoen in het Vroesenpark de beste wandelsnacks heeft. Ovenwarme madeleines voor nog geen euro per stuk of mijn favoriet van vorige winter: op hete plaat gebakken crêpes met citroenboter.
Elfie Tromp
30 oktober 1985 te Rotterdam
Loopbaan: Elfie Tromp is schrijver, performer en presentator voor onder meer VPRO en Radio 1. Haar laatste roman Underdog werd genomineerd voor de BNG Literatuurprijs en de Dioraphte Literatour Prijs. Vorig jaar verscheen haar eerste veelgeprezen dichtbundel Victorieverdriet voor iedereen met gevoel in zijn donder.
Typisch Elfie: Groot hart en een klein hondje. Elfie Tromp eet graag en veel en het liefst met vrienden. In de Rotterdamse horeca heeft ze de beste gesprekken. Tussen de gerechten door, komt het leven op tafel.
Beeld: Antim
