SMAAKmag. laat bekende lekkerbekken aan het woord in hun favoriete restaurant. Richard Groenendijk zit nergens zo relaxed als bij Rob de Callafon van eetcafé Thailand in de Rotterdamse wijk Lombardijen. “Types als Rob voeden mij als cabaretier. Als ik daar maar vaak genoeg blijf eten, zit ik op het toneel nooit om tekst verlegen.”
De kans dat je er bij toeval belandt, is minimaal. Eetcafé Thailand moet je van hebben horen zeggen want je rijdt er niet zomaar langs en als je er langs zou rijden, valt het je niet op. Je bent de Zenostraat in Rotterdam-Lombardijen uit zonder dat je doorhebt dat je Thailand bent gepasseerd. Eetcafé Thailand, gerund door Rob en Nipa de Callafon, is een verborgen parel.
Richard Groenendijk, cabaretier, presentator, tekstschrijver en levensgenieter, is een jaar of drie, vier geleden getipt door hartsvriendin Mylène d’Anjou. “Mylène kent mij als geen ander. Als Mylène mij iets adviseert dan is het menens. Dan heb ik haar raad op te volgen.”
‘Van mij had wellicht iedereen verwacht dat ik een fancy restaurant als favoriet zou doorgeven’
En zo geschiedde. Richard toog, zonder koffers weliswaar, naar Thailand, en was direct verkocht. Met Rob de Callafon had hij vanaf dag één een klik. Vele bezoeken volgden. Ze raakten bevriend. Nieuwtjes en grappige foto’s delen ze sindsdien via WhatsApp. “Rob en ik hebben in feite aan één blik genoeg.”
Op uitnodiging van Richard waren hij en Nipa bij de voorpremière van Om Alles! in het oude Luxor Theater. “Ik stond na afloop met tranen in mijn ogen in de foyer, zo trots op deze gast. Weet je wat zo bijzonder is aan Richard? Hij denkt altijd aan je. Laat hij me nog even persoonlijk weten waar ik de tickets voor die avond kan afhalen. Die gozer had op dat moment wel wat anders aan zijn hoofd.” Richard knikt instemmend: “Ik ben altijd van alles aan het regelen voor iedereen, ik ben een controlfreak in het kwadraat.”
Het lag dan ook voor de hand dat eetcafé Thailand het decor zou zijn voor het duo-interview in SMAAKmag.. Eetcafé Thailand is een stukje Rotterdam dat amper meer bestaat. Het stukje Rotterdam uit Toen Was Geluk Heel Gewoon, zo’n gemoedelijke setting. In eetcafé Thailand gelden geen rangen of standen, iedereen is er gelijk en iedereen voelt zich thuis. Richard Groenendijk: “Van mij had wellicht iedereen verwacht dat ik een fancy restaurant als favoriet zou doorgeven, ik zit echter nergens zo relaxed als bij Rob.”
Op deze woensdagavond treffen we Rober Willemsen – voorzitter Koninklijk Horeca Nederland – met zijn vriendin Joyce de Jong – eigenaresse van Café Pol – bij de ingang. “Wij rijden voor Thailand een blokje om. Het is altijd goed bij Rob.” De kracht van eetcafé Thailand zit ‘m volgens Richard Groenendijk dat alles vers wordt bereid. “Niets komt hier uit een pakje. Dat betekent dat je soms wat langer moet wachten op je bestelling. Ik heb dat er graag voor over. Nipa, die de leiding heeft over de keuken, gebruikt geen ve-tsin in haar soepen en sauzen. Van ve-tsin lig ik wakker.”
GIN-TONIC
De ‘VIP-tafel’ is vanavond voor ons gereserveerd, het nisje bij het raam zodat Rob de Callafon kan aanschuiven zonder het overzicht te verliezen. Deze man lijkt te beschikken over tien paar ogen. Hem ontgaat werkelijk niets. Geen gast met een leeg glas op tafel. Het gastheerschap zit diep in zijn genen. “Ik werk niet met kassabonnen. Iedere gast krijgt zijn of haar gerechten precies zoals hij of zij dat wil. Deze wensen zijn niet te automatiseren,” vindt hij. Rekeningen stelt hij uit het blote hoofd op. “Ik ben een oude terraskelner, ik kan heel snel tellen.”
Rob doet niets volgens de vaste richtlijnen. De astrologie was lange tijd, in de tijd dat hij mede-eigenaar was van eterij & tapperij ‘t Haantje, leidend in zijn recruitment. De Horoscoop van de Menselijke Relaties van Linda Goodman gold als zijn bijbel. “Tweelingen zijn perfect voor de horeca, Tweelingen kunnen schakelen, ze kunnen zich aan iedere situatie en iedere persoon aanpassen. Naar mijn sterrenbeeld hoef je niet te raden.”
Onze avond start met een kop jasmijnthee en verse gemberthee. Richard Groenendijk: “Ik drink geen wijn, ik drink geen bier. Ik drink ongeveer vier glazen gin-tonic per jaar. En laat ik nou net die vier glazen hebben gedronken in Londen, waar ik met een vriend opnames bijwoonde van Would I lie to you. In een tamelijk beschonken toestand struikel ik over een tafel in de hotelkamer, als zijnde een mislukte snoekduik. Ik die altijd broodnuchter is.”
‘In Rotterdam eten we vaker buiten de deur, en dat is in veel gevallen bij Rob’
De glimmende trouwring – ’de kleinste handboei ter wereld’ – is niet te missen aan zijn rechterhand. Deze zomer, op 19 juli, stapte hij in het huwelijksbootje met zijn grote liefde Marko. Hij showt een paar foto’s van de ceremonie in de gotische Toren van Goedereede, het historische vestingstadje op Goeree-Overflakkee waar ooit zijn wieg stond en waar hij nog altijd een eigen huis heeft.
In de nostalgische boerenhoeve Kortstaert van Marijke Seip, net buiten het dorp, werd de bruiloft gevierd in kleine kring. “Het was een soort Italiaanse bruiloft, met lange tafels in de tuin. Speciaal voor ons had ze de 18e-eeuwse hoeve nog één keer beschikbaar gesteld voor publiek. In het verleden organiseerde Marijke vaker groepsdiners maar ze was daar al een tijdje mee gestopt. Ik heb altijd geweten, dat als ik ooit zou trouwen, ik dat bij haar zou vieren. Ik ben haar uiterst dankbaar dat ze voor ons die uitzondering heeft gemaakt. Karin Bloemen met haar kippenvelversie van For Once in My Life van Stevie Wonder, Mylène d’Anjou en mijn moeder als getuigen aan mijn zijde. Het was een ontzettend liefdevolle dag. Maar de mooiste dag van mijn leven? Ik mag hopen dat dat niet het geval is. Met nog zoveel jaar voor de boeg zou het een beetje jammer zijn als de mooiste dag is geweest.
GLASNOEDELS
In Goedereede komt Richard Groenendijk op adem, daar fietst hij door de duinen, in het nabijgelegen Melissant slaat hij een balletje op de tennisbaan. “Ik kook ook vaker in Goedereede dan in ons andere huis, in Rotterdam. In Goedereede beschik ik over een grote oven. In Rotterdam eten we vaker buiten de deur, en dat is in veel gevallen bij Rob. Een biefstuk bij Loetje kan ik ook waarderen maar er gaat niets boven Thailand.” Hij checkt op zijn telefoon de kalender, zijn verjaardag valt dit jaar op een dinsdag, en op dinsdag is het eetcafé dicht. “Dan moeten we iets anders bedenken.”
De tijd dat hij na een theatershow zich wel eens te buiten ging aan de pekingeend bij Hung Kee in de Witte de Withstraat, die tijd is voorgoed voorbij. “De frituurpan is de deur uit, allang.”
Twee jaar geleden is bij hem diabetes 2 vastgesteld. En dat heeft hem doen beseffen dat het roer om moest. Hij volgt de Alizonne Therapie, een methode die bij meerdere artiesten uiterst effectief bleek. Richard Groenendijk verloor in afzienbare tijd 23 kilo en is sindsdien verlost van de medicatie. “Dat dieet is voor een vreetzak als ik net een 80-jarige oorlog. Het is iedere dag opnieuw een gevecht, mijn leven lang. Voor de snelle rekenaars, ja, ik hoop zó oud te mogen worden.”
In het kort komt het erop neer dat hij zo weinig mogelijk koolhydraten eet, het liefst nul koolhydraten maar dat is niet elke dag haalbaar. “Vandaag ontkom ik er niet helemaal aan. Ik sla de rijst, de mie, de tom ka khai (kokossoep met kip) en de kroepoek bij Thailand over, vooral die kokossoep is zó lekker, maar dan nog eet ik meer dan ik zou mogen eten. Vanaf morgen is het weer strak regime. Wat er dan op het menu staat? Ik heb de bloemkoolrijst ontdekt, een soort risotto met blauwschimmelkaas. Ik vind bloemkool de kameleon onder de groenten. Je kunt er zoveel kanten mee op. Een bloemkoolpuree met nootmuskaat, als aardappelpuree zó lekker.”
RAUWE GARNALEN
Rob adviseert Richard voor vanavond glasnoedels ofwel cellofaannoedels, op basis van mungbonen. Richard checkt de voedingswaarde van glasnoedels op Google. Deze noedels zijn niet 100 procent verantwoord maar beter verteerbaar in elk geval dan eiermie.
De specialiteit van eetcafé Thailand staat als ‘rauwe garnalen, lekker pittig (7 stuks)’ op de menukaart omschreven. Met rauw bedoelt Rob eigenlijk een ceviche, gegaard in limoensap. “Ik leg dat verhaal liever aan tafel uit.” Geserveerd op een amuselepel met lente-ui en knoflook vinden de ‘rauwe’ garnalen gretig aftrek. De oesters adviseert Rob te bestrooien met gebakken uitjes en een huisgemaakte vinaigrette van chilipepers. “Oesters en mosselen, dat verwacht niemand in een Thais eetcafé.” Alle vis, schaal- en schelpdieren bij Thailand zijn afkomstig van Schmidt Zeevis. “Ik sta voor kwaliteit.”
‘Ik heb me de taal heel snel eigen gemaakt. Ik laat me door niemand in de maling nemen’
Ondertussen staat Rob zijn personeel – uitsluitend vrouwen – in vloeiend Thai te woord. “Ik heb me de taal heel snel eigen gemaakt. Ik laat me door niemand in de maling nemen.” Nipa leerde hij kennen tijdens een bruiloft in Phitsanulok. Terug in Rotterdam heeft hij net zolang lopen ijsberen totdat hij de knoop doorhakte en haar telefonisch de liefde verklaarde. De bruidsschat voor de 26 jaar jongere Nipa bedroeg 100.000 baht, destijds zo’n 7.000 gulden.
Rob vindt dat we ons moeten overgeven aan de pad ka phao van Nipa, kipfilet met roergebakken Thaise basilicum, knoflook, Spaanse uien, sperziebonen, paprika en rode peper. Hij heeft geen woord gelogen. De pad ka phao is goddelijk. Een klassieker bij Thailand is de zeebaars: gepocheerd of gefrituurd in een enorm slabed. De keuze wordt voor ons gemaakt, gefrituurd. De zeebaars is gekweekt, wilde zeebaars past niet in de prijscategorie maar een kniesoor die daar vanavond op let. Rob legt ons verder in de watten met buikspek en reepjes beef met waterspinazie ofwel water morning glory ofwel kangkong. Richard hoeft ons niets verder uit te leggen. De smaak overtreft elk woord.
Zelfs zijn moeder is inmiddels om. “Ik kom uit een familie die tot voor kort zwoer bij het onbeperkt buffet bij De Lange Muur en de babi pangang bij Rose Garden. Allemaal even bang dat we iets te kort zouden komen, stortten we ons vol op de lauwwarme loempiaatjes in de chafing dish. Binnen een half uur lagen we uitgeteld in de stoel. Als dat je referentiekader is dan is Thailand een behoorlijke schok. Uit de keuken van Nipa komen uitsluitend smaaksensaties. Verse koriander, daar kan weinig tegenop.”
De Thaise poffertjes met kokosijs laat Richard aan zich voorbijgaan. “Het zijn ook geen authentieke poffertjes,” biecht Nipa op. “Thaise poffertjes, zoals in Phitsanulok op straat verkrijgbaar, zijn veel hoger. Het ontbreekt aan ruimte in de keuken om uit te pakken met desserts. De poffertjes zijn gemaakt van kokosmelk, dat wel.” Rob: “Ik heb een bod gedaan op het café hiernaast. Ik hoop binnenkort te kunnen uitbreiden.”
VERMAKELIJK
De kreet Simply The Best zie je op iedere vierkante meter terug in het eethuis. Rob gaat voor het hoogst haalbare. De directeur van Singha, Thais bier, heeft het echtpaar vandaag nog bekroond met een award voor het beste Thaise eethuis in Nederland. Met die winnaarsmentaliteit heeft hij het op z’n 36ste geschopt tot wereldkampioen thaiboksen. Rob de Callafon was daarnaast de assistent van Cor Hemmers, stiefvader en hoofdtrainer van thaibokslegende Ramon Dekkers. De plotselinge dood van Ramon, vijf jaar geleden, heeft diepe sporen bij hem achtergelaten. “Een hartstilstand op z’n 44ste, drie maanden voor de opening van Thailand. Ik kan het nog steeds niet bevatten.” De rillingen lopen bij Rob over zijn rug. Met Simply The Best doelt hij op Ramon, hij die in de ring nooit knock-out is gegaan. Ramon heeft een ereplek in het eetcafé.
Zitvlees heeft Rob niet. Hij veert op voor elke gast, en dat siert hem als gastheer. “In Rob herken ik mezelf. Hoewel we dicht bij ons zelf blijven, spelen we een rol, een vermakelijke rol. We zijn uit op een lach. Ik op een schaterlach, hij op een glimlach. Types als Rob voeden mij als cabaretier, zij maken dat ik op het podium nooit om tekst verlegen zit. Ik haal zoveel inspiratie uit zulke ontmoetingen. Ik heb wel eens met Corrie van Gorp gedineerd bij Rob. Dat was dubbel smullen. Van het eten en van de verhalen die de revue passeerden. Op zo’n avond kan ik heel lang teren.”
Richard Groenendijk
24 september 1972 te Dirkslan
Loopbaan: Heeft inmiddels 13 solovoorstellingen achter zijn naam staan. Won in 2012 met zijn show Alle Dagen de Poelifinario voor beste cabaretvoorstelling. Had een eigen tv-show op RTL4: De Jopie Parlevliet Show. Speelde één van de hoofdrollen in de musicals Les Misérables en Hairspray.
Typisch Richard: regelneef, ad rem en anti-ve-tsin.
Rob de Callafon
5 juni 1958 te Rotterdam
Loopbaan: Kelner bij ‘t Fust op Stadhuisplein, mede-eigenaar ‘t Haantje aan de Bierens de Haanweg, mede-eigenaar Parkzicht en Le Bateau onder het Hilton Hotel. Runt sinds juni 2014 met zijn vrouw Nipa eetcafé Thailand aan de Zenostraat. Oud-bokskampioen, assistent-coach van wijlen thaibokslegende Ramon Dekkers.
Typisch Rob: Simply the Best, ruwe bolster blanke pit.
Beeld: Rick Arnold
