Eenvoud was nog nooit zo lekker. Tweesterrenchef François Geurds steekt zelfs met ogenschijnlijk simpele stamppotten anderen naar de kroon.
Give me everything I need zingen we luidkeels met Tina Turner op de radio mee. Simply The Best, better than all the rest. We zijn op weg naar FG Restaurant, het tweesterrenrestaurant van François Geurds in de Hofbogen – het langste monument van Nederland – voor een oer-Hollands stamppotje. The Grandmother of Rock, Soul of Pop maakt het autorijden in de regen een stuk draaglijker.
Je kunt er maar naar snakken, naar een kop erwtensoep en hutspot met een bal gehakt. Een speciale editie van SMAAKmag. – bereid u zich alvast voor! – is echter in de maak. De deadlines liggen op de loer. We hebben niet veel tijd te verliezen. Maar zo’n kant-en-klare stamppotmaaltijd uit de supermarkt, dat gaat ‘m ook niet worden. Er zijn grenzen aan onze gemakzucht.
We prijzen ons gelukkig dat de enige chef in Rotterdam met 3 Michelinsterren, 2 voor FG Restaurant en 1 voor FG Food Labs, uitgerekend deze week is begonnen met take-away. Hij kiest er bewust voor zijn superieure gerechten niet te verpakken in bakjes. Hij gaat in de noodgedwongen afhaal voor simply food: stamppotten. FG stilt op deze naargeestige herfstdag direct onze honger. En niet alleen dat van ons, zo blijkt. Bijna 600 gasten verlieten FG met een tas vol Hollandse heimwee op de eerste dag van de take-away.
De wegwerpbakjes van FG zijn 100 procent biobased, compostable en recyclable. En daarmee is de eerste sympathie gewonnen. Eerlijkheid duurt het langst, en dat heeft de meesterkok duidelijk begrepen.
Het idee achter deze take-away is dat je de gerechten thuis alleen nog maar hoeft op te warmen in de magnetron. Hoewel we in tijdnood zitten, weigeren we de magnetron te gebruiken. Doen we nooit, laat staan dat we eten in de magnetron opwarmen van een tweesterrenchef. Dan maar eigenwijs maar we zweren nu eenmaal bij onze oven. Ondertussen doet voor de snert de inductie zijn werk.
Snert staat in Nederland op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed en na vanavond weten we waarom. Zo zacht, zo zalvend aten we ‘m nooit eerder. Zo mogelijk nog beter is de hutspot, aardappelpuree à la Joël Robuchon. De sukade is dan misschien wat minder Nederlands, want stoba Caribbean style, maar dat pepertje maakt net dat verschil. Na twee huisgemaakte macarons als dessert kan de laptop voldaan weer aan. Simply The Best, inderdaad. Zelfs een ogenschijnlijk eenvoudige afhaalmaaltijd is bij FG Restaurant een feest. En dan hebben wij de chocoladeletters van François Geurds links laten liggen. Wat als we die ook hadden meegenomen?
Beeld: Sylvia Kuiper
